İstanbul bir duygudur, bir hissiyattır. Bütün yıpranmışlığı, yorgunluğu ve kargaşasıyla sakinlerini kucaklayarak, bütün bu karmaşanın içinde mükemmel dengeyi, simetriyi ve uyumu bulmaya yönlendirir. Bu yüzüğü yaparken bize ilham veren şey, insan olarak, kargaşa içinde güzeli bulma yeteneğimizdir; bir bağlamda mükemmel asimetride gerçek simetriyi bulma çabası da diyebiliriz. Hepimiz bütün bu süregelen kaos içinde sakinleşmek, düşünmek ve gerçek dengeyi bulmak durumunda kalırız. İstanbul hepimizi bu yönde sürekli olarak eğitir. Bu yönüyle İstanbul hepimizden daha bilgedir, ve ondan hala öğrenecek çok şeyimiz var.